Σήμερα θα δούμε ένα ωραίο ματς ανάμεσα στην Πολωνία και στο Μεξικό: ισορροπημένο, ανοιχτό σε κάθε προγνωστικό και σίγουρα γεμάτο ένταση – ένα κανονικό ματς Παγκοσμίου κυπέλλου. Θα παρακολουθήσουμε τις προσπάθειες των Δανών κόντρα στην σκληρή Τυνησία, με τον Ερικσεν πάλι παρόντα στο μεγάλο παλκοσένικο. Κυρίως όμως θα δούμε την πρεμιέρα δυο κεντρικών πρωταγωνιστών του εφετινού μουντιάλ: του Μέσι, ηγέτη της φιλόδοξης Αργεντινής που δεν χάνει εδώ και δυο χρόνια, και του ΕμΠαπέ, του σημαντικότερου παίκτη της κατόχου του τίτλου Γαλλίας. Πρόκειται για παίκτες που κουβαλάνε ιστορίες που δείχνουν πως το Παγκόσμιο κύπελλο μπορεί να σου δημιουργεί προβλήματα και όταν δεν το κερδίζεις και όταν το κερδίζεις.
Μέσι ΕμΠαπέ, βίοι παράλληλοι
Σκέφτομαι πάντα την καριέρα του Λίο Μέσι αν δεν υπήρχε ο θεσμός του Παγκοσμίου κυπέλλου: θα μιλούσαμε για τον μεγαλύτερο παίκτη όλων των εποχών και θα συμφωνούσαμε για αυτό όλοι – εντάξει κάποιοι οπαδοί του Κριστιάνο Ρονάλντο ίσως διαφωνούσαν, αλλά θα ήταν λίγοι.
Κανείς ποδοσφαιριστής στην ιστορία του ποδοσφαίρου δεν έχει κάνει όσα ο Μέσι αν αφήσουμε στην άκρη τα μουντιάλ. Κέρδισε όλες τις διοργανώσεις Νέων με την Εθνική Αργεντινής και βέβαια κι ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο. Άλλαξε την ιστορία του ποδοσφαίρου με την Μπαρτσελόνα. Εχει στο βιογραφικό του ρεκόρ που δεν θα πέσουν ποτέ και μετέτρεψε το Τσάμπιονς λιγκ σε πασαρέλα κερδίζοντας τελικούς ως MVP. Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που να έχει κάνει πράγματα που μπορεί να συγκριθούν με όσα έχει κάνει αυτός, και τη σύγκριση με τον Κριστιάνο, που επίσης δεν έχει κάνει κάτι σπουδαίο σε μουντιάλ, την κερδίζει διότι στη συνύπαρξή τους στην Ισπανία, ο απόλυτος βασιλιάς ήταν αυτός. Κι όμως ο φοβερός αυτός παίκτης αμφισβητείται γιατί δεν έχει στη συλλογή του το παγκόσμιο κύπελλο.
Εκατομμύρια λάθος λέξεις
Εχουν γραφτεί εκατομμύρια λέξεις για το Μέσι και για την δυσκολία του να κερδίσει ό,τι περιμέναμε με την Εθνική Αργεντινής. Εχουν γραφτεί του κόσμου τα απίθανα για την αδυναμία των προπονητών του να τον αξιοποιήσουν. Πολλοί τον χαρακτήρισαν μονοδιάστατο, γιατί δεν έκανε τίποτα έξω από το θερμοκήπιο της Μπαρτσελόνα – ξέρει να παίζει μόνο ένα τύπο ποδοσφαίρου, λέγαμε. Ουκ ολίγοι υποστηρίζουν πως τον τσάκισε η σύγκριση με τον Ντιέγκο Μαραντόνα, ενώ οι πλέον κακοί λένε πως το μυστικό των επιτυχιών της Μπάρτσα δεν ήταν αυτός, αλλά παίκτες όπως ο Τσάβι κι ο Ινιέστα: κάνουν πως ξεχνούν πως και χωρίς αυτούς κατέκτησε τίτλους και φέρνουν ως απόδειξη για την αλήθεια της θέσης τους τα μουντιάλ. Εχει γραφτεί επίσης ότι επειδή μεγάλωσε στην Ισπανία δεν έχει το απαραίτητο πατριωτικό φρόνημα – αυτό είναι και το πιο άδικο.
Με τον καιρό πιστεύω πως το πρόβλημα του Μέσι ήταν ένα και μόνο: η δυσκολία στη διαχείριση της πίεσης. Κάθε αποτυχία με την Εθνική έκανε το επόμενο τουρνουά πιο δύσκολο γιατί μεγάλωνε την δική του ανάγκη να κλείσει στόματα μολονότι μάλιστα έφτανε στα μουντιάλ μετά από χρονιές καταπληκτικές. Οι δυσκολίες του γιγάντωναν και γιατί όλα αυτά τα χρόνια η Αργεντινή ίσως μόνο το 2014 είχε μια ομάδα που θα μπορούσε να κερδίσει το παγκόσμιο κύπελλο – δεν θα μπορούσε να το πάρει ούτε με το Μαραντόνα προπονητή, ούτε βέβαια με την φτωχή ομάδα που είχε το 2018, αλλά κι αυτά τα λογικά συμπεράσματα τα αφήνουμε στην άκρη ζητώντας από το Μέσι θαύματα.
Δύσκολη και η επιτυχία
Αν η αποτυχία μπορεί να σε κάνει να υποφέρεις, και η επιτυχία άνετα μπορεί να κάνει τη ζωή σου δυσκολότερη. Ο Κίλιαν ΕμΠαπέ είναι η απόδειξη πως ένα κερδισμένο μουντιάλ, και μάλιστα σε ηλικία 19 χρόνων, δεν απλοποιεί την καριέρα σου απαραίτητα. Ο ΕμΠαπε ήταν νικητής και πρωταγωνιστής στη Μόσχα σε μια ηλικία που μόνο ο Πελέ έχει καταφέρει να κερδίσει το τρόπαιο: κανείς άλλος από τους μεγάλους. Σήμερα πάει να υπερασπιστεί τον τίτλο ενώ είναι 23 ετών: και πάλι είναι μικρός, αλλά το ξεχνάμε. Ξεχνάμε κι ότι στην ηλικία αυτή ο Μαραντόνα ήταν δυστυχισμένος στη Μπαρτσελόνα, ο Ζιντάν κι ο Πλατινί έκαναν μαγικά στη γαλλική επαρχεία, ο Κρόιφ κέρδιζε μόνο στην Ολλανδία και ο Ρονάλντο ξεκινούσε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να παίζει για το γκολ, ολοκληρώνοντας την καριέρα του ως εξτρέμ. Ο ΕμΠαπέ στα 23 του είναι ένας από τους καλύτερους στον κόσμο κι αν το κέρδιζε και φέτος θα έκανε κάτι σχεδόν εκτός λογικής. Αλλά και στην περίπτωσή του αφήνουμε τη λογική κατά μέρους και τον βάζουμε να δώσει εξετάσεις. Πιο πολύ κι από ματς βέβαια το κάνουν οι ίδιοι οι Γάλλοι.
Τα τέσσερα χρόνια μετά το μουντιάλ που κατέκτησε ο ΕμΠαπέ βρήκε πολλά, εκτός από την απόλυτη καταξίωση: και τώρα αυτό είναι που φαίνεται.
Προσοχή και απαιτήσεις
Η επιτυχία στη Ρωσία απλά μεγάλωσε τις προσδοκίες, αλλά και την προσοχή και τις απαιτήσεις. Φέτος όλοι ασχολούνταν με το συμβόλαιο που υπέγραψε στην Παρί και τους όρους του – η Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας είπε ότι θα πληρώσει τους περισσότερους φόρους από οποιοδήποτε άλλο Γάλλο πολίτη κι αυτό το είπε ενώ ο πρόεδρος Μακρόν καμάρωνε ότι αυτός τον έπεισε να μην πάει στη Ρεάλ Μαδρίτης! Οι Γάλλοι δεν κάνουν άλλο από το να συγκρίνουν τις εμφανίσεις του στην Εθνική με αυτές στην Παρί, ενώ ήδη του έχουν χρεώσει την αποτυχία της Εθνικής Γαλλίας στο Euro2020. O,τι κι αν κάνει κι ό,τι κι αν πει χρησιμοποιείται εναντίον του. Δεν του αφήνει ένα πέναλτι ο Νεϊμάρ κι αμέσως γράφουν πως θέλει να τον διώξει από την Παρί. Κάνει μια μπανάλ δήλωση (ότι στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο «υπάρχει μεγαλύτερη τακτική παιδεία και για αυτό τα μουντιάλ τα κερδίζουν οι Ευρωπαίοι») και πίσω από αυτή όλοι βλέπουν μπηχτές στο Λιο Μέσι. Δηλώνει πως θα ήθελε ένα φορ στην ενδεκάδα στη θέση του Μπενζεμά και αναλύουν τη θέση του καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως υπαγορεύει στον Ντεσάν την σύνθεση. Αν δεν κερδίσει το μουντιάλ, θα είναι έτοιμοι όλοι να πουν πως το προηγούμενο το κέρδισε τυχαία…
Μόνοι τους εντελώς
Ο Μέσι πληρώνει με δυσπιστία την αποτυχία της ομάδας του – οι άλλοι είναι πάντα σαν να μην υπάρχουν. Ο ΕμΠαπέ πληρώνει την δική του επιτυχία: για τον ίδιο θα ήταν καλύτερο ίσως η Γαλλία να μην κέρδιζε το μουντιάλ του 2018 – τώρα μια χώρα θα ήταν δίπλα του. Στα πόδια του για την ακρίβεια.
Και οι δυο μοιάζουν στο Κατάρ μόνοι τους εντελώς…
Το podcast για το μουντιάλ
https://player.simplecast.com/597ab2b5-9a19-4a08-b011-c007288d8ff4?dark=false
